Zoals ik had aangegeven zou ik ook nog een stukje schrijven met enkele vragen die ik mezelf op voorhand gesteld had, alsook enkele vragen die ik van anderen gekregen heb over de week waarop we niet op internet gingen. Je kan ze hier lezen!

Heb ik alle contact/berichten van andere mensen gemist?

Op zich niet echt. De mensen die ik echt nodig had kon ik altijd nog een smsje sturen. En voor de rest zorgde de week wel dat we zowel onder elkaar als met buren en familie meer gingen babbelen. En dan echt inhoudelijk babbelen.

Wat heb ik gedaan op dode momenten?

De momenten dat ik normaal naar mijn gsm zou grijpen om op internet “iets” te doen om de tijd om te krijgen, pakte ik nu een boek, ging ik schrijven of – dear god het is echt zo ver gekomen – ging ik poetsen en opruimen. Of ik ging even naar buiten voor een frisse neus.

Had ik last van FOMO?

“Fear of missing out”, angst om wat te missen had ik eigenlijk totaal niet. Dingen die zo dringend of belangrijk zouden zijn dat ik ze niet zou kunnen missen had ik waarschijnlijk wel van anderen gehoord.

Heb ik belangrijke dingen gemist de afgelopen week?

Dit sluit een beetje aan bij het vorige, als ik echt iets belangrijks moest weten had iemand me echt wel iets gezegd. Dat is niet gebeurd en ik heb niet echt het idee dat mijn leven die week rijker was geweest als ik wel continu op internet zat.

Wat zijn de voordelen?

Het geeft enorm veel rust om niet steeds te moeten denken of je nog ergens moet reageren, of mensen je niets doorsturen, niet alles “moeten” bijlezen, … Die rust in mijn hoofd was wel erg fijn.

Wat zijn de nadelen?

Mensen die niet in je buurt wonen – en dat zijn er in mijn geval best veel – spreek je niet zo gemakkelijk. Een “like” is snel gegeven, een telefoongesprek kost van beide partijen al een hoop meer tijd. Snel iets opzoeken zat er ook niet in, wat soms wel zorgde dat we ergens voor een gesloten deur van een winkel stonden of zo.

Welke ervaring neem ik mee?

Het sociale in onze kring was zo fijn, we gaan zeker nog internetloze avonden organiseren om bijvoorbeeld spelletjes te spelen met vrienden of familie. Niemand die afgeleid wordt door de telefoon. Ik kijk er al naar uit! Ook merk ik dat ik zelf minder op internet zit, gewoon omdat ik wéét dat het niet erg is als ik niet alles gezien of gelezen heb. En ik denk dat dat van mij gewoon een aangenamer persoon maakt.

Wat vond de rest van het gezin van deze week?

Pieter en Lena hebben er niet heel veel van gemerkt natuurlijk, aangezien we sowieso hun schermtijd beperken – zeker die van Lena. Pieter leerde wel hoe de radio werkte en dat was gewoon prima voor hem. Jelle had het even moeilijk met het niet spelen van Pokemon Go. Dat is zijn uitlaatklep normaal maar het duurde niet lang voor hij wat andere dingen vond om te doen. Al bij al viel het iedereen dus erg goed mee.

Ik denk dat ik hiermee zowat alle topics heb behandeld. Moest je toch nog een vraag hebben, stel hem gerust. Ik beantwoord hem met plezier.

Fijne dag!

Liefs,

Dorien

Wist je dat je via mijn facebookpagina elke keer kan volgen of er een nieuwe blogpost online staat? En kleine updates van lieve dochter Lena en zoonlief Pieter kan je daar ook zien! Neem snel een kijkje, klik hier om er naartoe te gaan.