Pieter uitgedaagd en enthousiast over een activiteit houden als hij de hele dag thuis is (zoals in de vakantie, ik het weekend valt het mee) is voor ons zelf een hele uitdaging. Dat was dit keer niet anders. Nu kleuren eindelijk zijn interesse gewekt hebben dacht ik dat het misschien wel tijd kon zijn om het sorteerspel van Grimm’s boven te halen.

Deze set bestaat uit 2 houten plateautjes, 6 verschillende gekleurde bakjes, 3 verschillende vormpjes per kleur (vis, hart, ster) dus 18 in totaal en 2 pincetjes op kindermaat. Toen ik het aanschafte, echt alweer een jaar of 2 geleden kocht ik er meteen ook een extra pincet bij, want je weet maar nooit. (De houten kralen die je op deze foto ziet hebben we uiteindelijk niet gebruikt, al was dat eerst wel het plan.)

Er zijn geen spelregels bij een set als dit, dus we verzonnen ze gaandeweg zelf een beetje. Om te beginnen draaide ik alle bakjes om boven een houten dienblad, zodat ik gemakkelijk alle figuurtjes door elkaar kon mengen. Het sorteren kon beginnen.

Ik stelde voor dat hij de figuurtjes weer in de bakjes zou leggen waar ze hoorden. Het pincetje had ik nog niet aangeboden, dat lag wat verderop op tafel. “Ik wil die”, kreeg ik natuurlijk al snel te horen, want ja dat dat zag er wel leuk uit. Ik dacht dat het pincetje nog wat te moeilijk zou zijn voor Pieter, maar hij bleek een echt natuurtalent te zijn! Dat ging gelijk niks, alsof hij al jaren niets anders deed. Wel heel leuk om te zien.

Wat ik wel grappig vond, is dat hij ook een beetje zijn eigen regels maakte voor het spelen. Hij pakte eerst alle visjes, dan de hartjes en als laatste te sterretjes. En als hij per ongeluk een ander figuurtje vast had, dan zei hij ook echt “oei nee, niet die” of iets in die aard. Zo leuk om te zien dat hij dat echt zelf bedenkt! Het enige wat ik echt stimuleerde was het benoemen van de kleuren. Hij begint dit eindelijk een beetje te doen, maar heeft het nog steeds erg lastig, vooral met secundaire kleuren.

Ons zelf bedachte spelletje leek hem wel te boeien. Uren aan een stuk heeft hij gespeeld. Als alles gesorteerd was draaide hij de bakjes gewoon weer om, om opnieuw te beginnen. Toen papa thuis kwam moest hij ook meespelen. “Nee papa, je moet nog geen sterretje pakken. Nu eerst een hartje pakken.” “Die moet nu hier in papa, dat is rrrrood!” Zo lief om hun samen te zien spelen!

Ken jij dit merk? Of meer specifiek deze set?

Liefs,

Dorien

Wist je dat je via mijn facebookpagina elke keer kan volgen of er een nieuwe blogpost online staat? En kleine updates van lieve dochter Lena en zoonlief Pieter kan je daar ook zien! Neem snel een kijkje, klik hier om er naartoe te gaan.