Lena is nu bijna een jaar oud en heeft het nog steeds niet helemaal onder de knie om vaste voeding te eten. Of toch niet op het tempo en in de hoeveelheden die van haar verwacht worden. Wij kozen namelijk om haar zelf te laten eten en ontdekken, zoals we ook bij Pieter hebben gedaan. En dat wil zeggen dat ze nu nog steeds maar kleine beetjes eet. Sterker nog, ze at pas bewust iets op toen ze net geen 11 maanden oud was. Is dat erg? Absoluut niet. Ze drinkt nog voldoende (borst)melk om al haar voedingsstoffen uit te halen. “Food before one is just for fun” is de uitspraak. En kijk, nu ze (bijna) een jaar is gaat ze steeds meer eten en zal haar vraag naar melk vast ook wel een keer gaan minderen.

Maar wat ik dan rondom me zie zijn mensen die steeds vroeger en vroeger starten met hun kindjes vaste voeding te geven. Officieel mogen potjes babyvoeding verkocht worden vanaf 4 maanden. Al is dat zelfs nog erg vroeg. Vanaf 6 maanden stilaan introduceren is perfect. Maar ik lees steeds vaker over kindjes die al met DRIE maanden vaste voeding krijgen! Waarom moet dat zo vroeg? Eten doen ze nog hun hele leven. Laat die kleine bolletjes toch even rustig hun darmpjes ontwikkelen en wennen aan melk en bacteriën voor ze ook nog vaste voeding moeten gaan verteren. Ik kan er persoonlijk niet aan uit waarom het zo vroeg al moet. En vooral waarom zo veel. De porties moeten zo snel mogelijk zo groot mogelijk. En als het kan zo snel mogelijk ook nog van de fles af. Want kindjes krijgen we uiteraard alleen voor ons eigen gemak.

Meer informatie over starten met vaste voeding vind je op deze links:
* Die 6 maanden (in combinatie met borstvoeding)
* Die 6 maanden – Flesvoeding
* Darmrijping & de eerste hapjes (de wetenschap achter “Die 6 maanden”)