Als mama onverwachts een paar dagen vrij krijgt op het werk en die toevallig net samenvallen met het groot verlof dan gaan we er gezellig met z’n allen op uit!

Om te beginnen reden we een stukje Nederland in. Daar had ik een gesprek waar ik erg naar uitkeek. Meer hierover komt later. Bij aankomst bleek het een supermooi plaatsje te zijn, inclusief ministrandje waar Pieter even fijn gespeeld heeft.

Het toeval wilde dat er enkele ganzen net gevoerd werden door een lieve dame uit de buurt. Ze gaf Pieter ook wat brood zodat hij ook kon voeren. Heel erg lief!

Onze laatste ervaring in Nederland was een “eerste keer” voor mij. Met de veerboot oversteken. Ik was zo onder de indruk als een klein kind. Geweldig , haha!

Na een lange autorit kwamen we aan in Bredene. De grootouders van mijn man hebben hier een caravan staan waar we enkele dagen mochten verblijven. Bij aankomst parkeerden we Lena even op het speelkleed zodat we alles uit de auto konden laden.

Of ja, dat was de planning. Klein ongemakje: de deur ging niet open. Gelukkig is Jelle nogal vindingrijk en geraakten we uiteindelijk via het keukenraam wel binnen. Langs binnen kon er dan wel een deur open, wat het binnen en buiten lopen aanzienlijk vergemakkelijke.

Lena had al snel een nieuwe hobby: Door het raam naar buiten kijken en zwaaien naar iederen – en alles – wat er langs kwam. Ondertussen babbelde ze ook vrolijk.

Pieter vond dan weer plezier in de wasmand. Want wie wil daar nu niet in zitten. Hij was zich aan het verstoppen. Het moment erop was hij een grote draak die uit de mand sprong. Meer dan een uur plezier van een simpele wasmand.

We maken eigenlijk veel te weinig gezinsfoto’s. En als we er dan maken trekken we nu eens nooit allemaal tegelijk een fatsoenlijk gezicht. Dat is meteen ook de reden dat we het zo weinig doen denk ik. Maar deze kan er min of meer mee door. Let vooral op de “matching” truien!

’s Avonds kregen we bezoek. Een vriendin van me woont niet zo heel ver van Bredene af en ze kwam gezellig langs met haar gezin. Hier zie je Pieter met zijn vriendinnetje Ella’noä. Superleuk om te zien hoe ze met elkaar speelden. (En natuurlijk ook met grote broer Ay’denn.) Jammer van de grote afstand, daardoor zien we elkaar niet vaak. Het leukste aan hun bezoekje vond ik misschien wel dat ik baby Lily’maë voor het eerst zag. Wat een schattig hummeltje!

De laatste dag van onze minivakantie gingen we lekker ontbijten. Ziet dit er niet fantastisch uit? Met ontbijt voor 2 personen hoefden we zelfs voor Pieter niets bij te bestellen en gingen we toch allemaal met een gevulde maag naar buiten. Hier komen we een volgende keer zeker terug!

Nog een allerlaatste, gekke foto samen. Gek doen kunnen we gelukkig als de beste. Hierna was het alweer tijd om naar huis te rijden. Helaas moest ik gaan werken, anders waren we zeker nog een nachtje extra gebleven!

Doen jullie wel eens korte uitstapjes zoals dit?

Liefs,

Dorien

Wist je dat je via mijn facebookpagina elke keer kan volgen of er een nieuwe blogpost online staat? En kleine updates van lieve dochter Lena en zoonlief Pieter kan je daar ook zien! Neem snel een kijkje, klik hier om er naartoe te gaan.