Pieter speelt ongelofelijk graag buiten, iets wat ik alleen maar toejuich natuurlijk. Vlakbij ons huis is er een klein speeltuintje is het bosje, waar hij naar hartelust kan spelen. Of eerder “kon”?

Waarom kan het er de ene keer zo netjes bij liggen en de volgende keer weer een puinhoop zijn? Mensen met kindjes, of gewoon mensen met een beetje respect voor de omgeving zullen hopelijk snappen wat ik bedoel.

Het is ook niet de eerste keer dat we afval aantreffen in en rond het speeltuintje, wat ons helaas ook tegenhoudt om Pieter gewoon op ontdekking te laten gaan. Speeltoestellen, takken en beestjes ontdekken, helemaal geen probleem mee. Maar vuile zakdoeken, blikjes en scherven zien we iets minder graag door zijn handjes gaan.

Het ergste vind ik dat andere mensen het respect niet hebben om hun rommel mee naar huis te nemen. Er staat wel een vuilnisbak voor kleine dingen, maar zelfs huisvuil wordt hier gedumpt. Ook glasscherven zien we wel eens liggen. Echt niet ok.

Niet alleen de spelende kindjes ondervinden last van deze vuiligheid, ook de vogels, eekhoorns, katten en honden (en al onze beesten die ontsnappen) kunnen hier hevige problemen door krijgen!

Binnenkort toch maar even een schoonmaaksessie proberen plannen, misschien kunnen we wat buurtkinderen mobiliseren om mee te helpen en zo nog wat extra bewustzijn creëren.

Even een beetje een klaagverhaal maar het moest me van het lijf.

Wat doen jullie met zwerfafval in de buurt?

Liefs,

Dorien

Wist je dat je via mijn facebookpagina elke keer kan volgen of er een nieuwe blogpost online staat? En kleine updates van lieve dochter Lena en zoonlief Pieter kan je daar ook zien! Neem snel een kijkje, klik hier om er naartoe te gaan.