We horen helaas allemaal wel eens het verhaal van een sterrenkindje. Of dat nu dichtbij in de kennisenkring, ergens op sociale media of op het nieuws is. Over welk kindje het ook gaat, het is en blijft een verschrikkelijk verlies. Maar hoe gaan wij, als buitenstaander, vriend of familielid best om met de gezinnen van deze sterrenkindjes? Wat kan je zeggen, en wat zeg je beter niet? Ik vroeg het aan een aantal mama’s. Hier lees je wat hun antwoorden waren.
“Anoniem: Wij moesten onze dochter na 7 maanden zwangerschap afgeven door een CMV besmetting. De reacties van de buitenwereld waren pijnlijk.”
Vergeet niet dat mama’s en papa’s die een kindje verliezen dit nooit zullen vergeten en de pijn niet te onderschatten is. Ook een zwangerschap van een paar weken of maanden is een kindje dat met veel liefde en vol verwachting welkom was op deze wereld.
(Lees verder onder de foto)
Wat je echt niet moet zeggen tegen ouders van sterrenkindjes:
- Je bent nog jong, je hebt nog tijd voor een nieuw kindje.
Het is dít kindje waar zo naar werd uitgekeken. Waar naartoe geleefd werd en van gehouden werd. Wordt. Want de liefde verdwijnt niet. En de wens om dit kindje te ontmoeten of meer tijd mee door te brengen ook niet. - Beter nu dan later.
Waarom dan? Zodra een kindje in je buik leeft, is hij of zij onderweg. Of dat nu bij 12 weken zwangerschap is of bij 35 weken zwangerschap. - Je komt er wel overheen.
Hoe dan? Hoe kom je over het verlies van een kindje heen? Minimaliseer het niet. Dat het slijt kan ik ergens wel begrijpen, maar het vergeten lijkt me onmogelijk. - Je hebt al X gezonde kindjes, wees daar toch blij mee.
Het is waar dat er nog een of meer gezonde kindjes thuis zitten te wachten. Maar dit kindje werd óók verwacht, om deel uit te maken van het gezin. Dus natuurlijk is het verdriet groot dat dit niet zo is en neemt dat de pijn niet weg. - Je gaat *naam kindje* vervangen?
Nee natuurlijk is na het overlijden van een (on)geboren kindje opnieuw zwanger worden niet het vervangen van een kindje. Een regenboogbaby zal uiteraard nieuwe liefde en blijdschap in het gezin brengen, maar dat is een extra kindje. Een extra liefdesbron. En absoluut geen vervanging. Oh en nog wat. Een kindje krijgt een naam. Spreek niet over “het” maar gebruik alsjeblieft deze naam, die met liefde en zorg werd uitgekozen.
“Heidi: Mijn beste vriendin verloor haar premature drieling. Elk jaar op de sterfdag van haar kindjes stuur ik een cadeautje, een kaartje of een berichtje. Al 23 jaar lang ondertussen. Zij zegt altijd dat ze het zo mooi en warm vindt dat er die dag toch nog iemand aan haar kindjes denkt buiten zij zelf.”
Er zijn natuurlijk ook dingen die je wel kan zeggen, die deze ouders net heel fijn vinden om te horen of om over te praten maar wat velen niet weten of niet durven aanhalen. Ook hiervan geef ik een paar voorbeelden.
- Zeg “hallo”.
Jij weet misschien niet meteen wat te zeggen, maar als ouders weten ze zelf ook niet altijd wat te zeggen. Een simpele hallo kan al veel doen. - Feliciteer de ouders!
Ik geef toe, dit durfde ik ook niet eerder doen. Tot ik hoorde dat het wel fijn is. Want ook ouders die hun kindje moeten afgeven zijn net ouders geworden. Dus een dikke proficiat met de prachtige kindjes. - Laat weten dat je nog ooit aan het kindje denkt.
Of het nu op de geboorte- of sterfdag van het kindje is, of gewoon zomaar. Elke ouder praat graag over haar kindje. Ook als het helaas niet meer bij ons is. - Vraag eens hoe het gaat.
En daar bedoel ik mee echt vragen met de intentie om te luisteren. Laat de ouders hun verhaal bij je doen, of praten over andere dingen. Dit lijkt een stomme vraag maar is het betekend zo veel! - Vertel over jezelf.
Het hoeft natuurlijk niet altijd over het verlies van een kindje te gaan. Vertel gerust ook hoe het met jezelf en je gezin is. Lach samen, huil samen, doe leuke dingen. Ook dat is nodig.
Online leerde ik Sanne kennen. Sanne werd in december 2017 mama van haar 4e kindje Lou. Helaas is Lou een prachtig sterretje dat schittert aan de hemel. Bedankt voor het mogen gebruiken van de foto’s van jou zoontje, Sanne. Deze foto’s zijn gemaakt door Charlotte en Evie van vzw Boven De Wolken. Dit is een organisatie die na de geboorte gratis professionele foto’s neemt van sterrenkindjes om de herinneringen vast te leggen. Neem gerust een kijkje op de website: Boven De Wolken
Je kan Sanne ook volgen op haar eigen blog: Voor Altijd Lou
Ik hoop op deze manier – mijn manier – een steentje te kunnen bijdragen.
Liefs,
Dorien
Wist je dat je via mijn facebookpagina elke keer kan volgen of er een nieuwe blogpost online staat? En kleine updates van lieve dochter Lena en zoonlief Pieter kan je daar ook zien! Neem snel een kijkje, klik hier om er naartoe te gaan.