Jelle is 30 jaar, getrouwd met Dorien en papa van 2 kindjes. Hij laat hier af en toe iets van zich horen over zijn ervaringen met het vaderschap.

Meisjes zijn papa’s kindjes en jongens zijn mama’s kindjes. Dit hoor je bijna overal, maar geloven doe ik het niet echt. Of moet ik eerder “deed” zeggen. Sinds Lena er is, kijk ik hier anders tegen aan. Omdat ik het nu zelf meemaak. Ze komt sneller naar mij toe dan naar Dorien. Ook slapen doet ze sneller en rustiger bij mij dan bij haar – al zit daar het ontbreken van de borst daar misschien voor iets tussen. Als ik haar hoofdje tegen mijn schouder aan leg, is het slechts een kwestie van een paar minuten en ze is naar dromenland vertrokken.

Lena is altijd heel blij om mij te zien en is ook heel graag bij mij. Natuurlijk is ze ook graag bij mama hoor, vooral als het voor eten is, weet ze mama te vinden. Titi is nog steeds haar allergrootste liefde. Bijvoorbeeld om te troosten, als nog eens een keertje valt of als grote broer iets te wild is geweest met spelen. (Niet zo) stiekem geniet ik ervan dat ze graag bij mij is. Vooral omdat Pieter altijd graag/liever bij mama is geweest.

Maar wat is er dan zo speciaal aan Lena die bij me komt liggen? De manier waarop ze naar me kijkt. Altijd lacht naar me met haar oogjes bijna dichtgeknepen en haar tandjes mooi zichtbaar. Daar smelt ik gewoon voor. Je ziet dat ze echt van me houdt en ook me als een heel speciaal persoon beschouwd. Toen Pieter deze leeftijd had, was was hij gewoon blij om bij mij te zijn. Maar dat was dezelfde blijheid die hij ook uitte naar vake of oma bijvoorbeeld. Maar de blik die hij aan zijn mama gaf heb ik nooit gekregen.

Van Lena krijg ik deze wel. Ik geniet er echt van om haar bij me te hebben liggen, op een andere manier dan ik dat had bij Pieter. Ik voel me echt gewaardeerd en geliefd door haar. Dit voelt zo goed dat het me ook veel meer vertrouwen geeft in mijn vaderrol. Ze is echt een prachtdochter en ik hoop dat onze band altijd zo bijzonder blijft.

Ik wil nog even benadrukken dat ik Lena niet liever zie dan Pieter. Ik hou van mijn twee kindjes evenveel. Het is alleen heel opvallend hoe onze band zo enorm verschillend is. Met Pieter kan ik spelen en gek doen, maar hij zoekt de rust op bij Dorien. Lena komt deze rust bij mij zoeken.

Groet,

Jelle

Wist je dat je via mijn facebookpagina elke keer kan volgen of er een nieuwe blogpost online staat? En kleine updates van lieve dochter Lena en zoonlief Pieter kan je daar ook zien! Neem snel een kijkje, klik hier om er naartoe te gaan.