Dat Pieter een mondig klein ventje is weten we al een hele tijd. Hij vertelt hele verhalen en kan echt enorm mooie en ingewikkelde zinnen maken, waar we zelf nog vaak versteld van staan. Net als van sommige woorden die hij al kent. We zijn dan ook supertrots op hem. Af en toe zit er tussen al zijn gebabbel ook iets waar we toch wel erg om moeten lachen of geraakt worden omdat het zo lief is. Ik ben al een tijdje dat soort dingen aan het bijhouden (en deel er ook regelmatig wel op mijn facebookpagina met #PeuterPraat) maar nu vond ik het tijd om er eens een aantal te delen!

Pieter wil me uit de zetel sleuren. Ik zeg dat ik nu even niet kan stappen omdat ik pijn heb (een lange dag die zorgde voor pijnlijke voetjes). Zijn reactie? “Kijk daar! Jij hebt voeten om te stappen op de grond! Als je voeten kapot zijn moeten we naar de winkel om nieuwe voeten te kopen.”

Net duwde Pieter Lena per ongeluk om met een beetje te wild spelen. Dat kan gebeuren natuurlijk. Lena begint keihard te wenen. Zonder aarzelen liep hij meteen naar haar toe met de woorden: “Sorry Nena ik heb jou pijn gedoet.” En hij gaf een kusje en knuffel.

Het moment dat je net-kleuter-maar-toch-nog-een-beetje-peuter bij je in de zetel kruipt en tegen je aan komt liggen met deze woorden: “Mama ik vind het fijn om even bij jou te zijn.” Dan smelt je hart toch even.

Pieter pakt de maracas en zegt “daar kan je mee zingen he?”. Hij pakt hem vast als een microfoon en roept “Zijn jullie klaar om te zingen!!”. Het is toch echt een showbeest. Daar gaan we ooit nog meer van horen…

Ik aaide Pieter over zijn rug. “Dat is mijn buik!” zei hij daar op. “Nee Pieter, dat is je rug”. “Oh! Dat is MIJN rug mama! Niet doen.” Ik begin te lachen omdat het zo schattig is. Meneertje wordt boos en zegt: “Dat is niet grappig! Dat is NIET grappig!”

Een leuke tijdens het vieruurtje: “Mag Pieter even een ander yoghurtke (de -ke fase is nog steeds bezig) eten? Deze is te makkelijk.”

Lena had een half opgegeten besje op de grond gegooid:
Oh jeeee het besje is kapot gevalt! Nenaaa! Dat mag je niet van jou!

Pieter wilde graag spelen met de nieuwe octopushanger die aan de wasdraad hangt. Papa zei dat hij het aan mij moest vragen. Zijn reactie: “Maar mama gaat zeggen dat Pieter daarmee mag spelen en dan zeg ik ok dankjewel en dan ben ik heel blij en ga ik daarmee spelen.”

Midden in de nacht besloot Pieter dat hij naar opa wilde om te spelen. Op het antwoord dat het nog donker was had hij deze reactie: “Maar dat is niet erg. Als we nu naar opa gaan dan gaat opa zeggen maar natuurlijk mag Pieter nu komen spelen.”

Nog zo een klein smeltmomentje op een avond in de zetel: “Mama ik hou heel veel van jou. En ook van papa. En ook van Nena. Maar ik hou heel veel van jou.” Ik weet niet waarom het er zo opeens uit kwam maar ik heb hem nog eens extra vastgepakt.

Wat is jou favoriete peuteruitspraak?

Liefs,

Dorien

Wist je dat je via mijn facebookpagina elke keer kan volgen of er een nieuwe blogpost online staat? En kleine updates van lieve dochter Lena en zoonlief Pieter kan je daar ook zien! Neem snel een kijkje, klik hier om er naartoe te gaan.