De laatste tijd lees ik weer veel berichtjes en vragen voor tips om te helpen doorslapen of om (echt hele kleine) baby’s van hun nachtvoedingen af te helpen. Die vragen op zich vind ik al erg, eerlijk gezegd, maar sommige antwoorden vind ik ronduit schrijnend. Het gaat dan over kindjes van minder dan een jaar oud, moet je denken. Soms zelfs minder dan een half jaar! Klaar? Hou je vast.

• Laat maar huilen, ze leren zo wel dat je niet komt in de nacht en dat ze gewoon moeten gaan slapen. (Is dat echt wat je je kindje wil meegeven? Het heeft iets nodig, in dit geval eten of nabijheid – wat een echte behoefte is van baby’s! – en je gaat ze zo jong al leren dat ze hun behoeften aan de kant moeten zetten voor die van mama?)
• Je werkt het zelf in de hand hoor. Stop gewoon met die borstvoeding. Dat is gewoon niet voedzaam genoeg./Je hebt vast niet meer genoeg melk./Kindjes van X jaar hebben geen borstvoeding meer nodig./… (Nee. Gewoon nee. Borstvoeding is inderdaad snel verteerd. Dus het is niet bijna op of niet voedzaam genoeg of wat ze je dan ook willen wijsmaken. Maar het is en blijft de voeding die voorbestemd is voor je baby. En dat is en blijft het tot de natuurlijke speenleeftijd. Die ligt gemiddeld tussen 2,5 en 7 jaar. En het is perfect afgestemd op de noden van je kindje.)
• Geef voor het slapen gaan maar een extra grote fles. En doe daar dan maar wat indikking in, dan hebben ze een lekker vol gevoel. (Een lekker vol gevoel? Flesvoeding is sowieso al gedoseerd naar het gemak van de verzorger en niet naar de natuurlijke maaginhoud. Wat inhoudt dat dat minibabymaagje al is uitgerokken. (Even een kleine kanttekening dat het absoluut mogelijk is om therapeutisch te voeden en de natuurlijke maaginhoud te respecteren. De praktijk leert ons echter dat procentueel weinig ouders daar rekening mee houden.) Om daar dan nog wat meer bij te willen doen, en dan nog eens extra zwaar te maken met indikking geef je je kindje het volle gevoel dat je zelf hebt na een kerstdiner waar je jezelf zo vol gepropt heb dat je bijna in slaap valt waar je zit. Ja, je gaat die nacht goed slapen. Maar erg fijn is dat volle gevoel toch echt niet hoor.)

Ik word soms ook wakker om te drinken en te eten. Soms 3-4 nachten niet, en dan ineens ben ik weer wakker met honger. Moet ik dan ook maar in bed blijven liggen omdat ik het niet nodig zou hebben? Nee toch? Als ik honger of dorst heb in de nacht sta ik gewoon op om iets te pakken. Dus waarom zou je een baby’tje, dat nog niet zelf kan opstaan om iets te pakken om te eten of drinken dat gaan weigeren? Honger is toch honger?

Gemiddeld kunnen kindjes tot 18 maanden fysiek nog echt nood hebben aan nachtvoedingen. En gemiddeld wil zeggen dat er dus kindjes zijn die sneller gewoon doorslapen en het niet meer nodig hebben, maar ook dat er kindjes zijn die er zelfs nog langer nood aan hebben. En dat is natuurlijk toch helemaal prima!

Gelukkig lees ik ook steeds meer reacties van mama’s die hun positieve ervaringen delen met het opvolgen van de noden van hun kindje, die mama’s met de zoveelste gebroken nacht ondersteunen en opbeuren met mooie woorden en fijne adviezen en die uiteindelijk ook gelukkige, gezonde en over het algemeen doorslapende kinderen hieraan hebben overgehouden.

Dat moest me even van het hart.

Fijne dag, mooie mensen!

Liefs,

Dorien

Wist je dat je via mijn facebookpagina elke keer kan volgen of er een nieuwe blogpost online staat? En kleine updates van lieve dochter Lena en zoonlief Pieter kan je daar ook zien! Neem snel een kijkje, klik hier om er naartoe te gaan.