Afgelopen week had papa een afspraak bij de tandarts. Het ideale moment om samen met Pieter even langs te gaan en te kijken wat dat daar allemaal inhield. Een grote stoel, veel “gereedschap” (Pieter zijn woorden, niet die van mij en een heel grote lamp. En een tandendokter dus. (Opnieuw Pieter z’n benaming.)

Papa z’n tanden moesten even goed bekeken worden, hij had al een hele tijd pijn. Dus keek de dokter eerst met een gek fototoestel in de mond, en daarna nog met een spiegel en een gekke grote tandenstoker. Pieter vond het maar wat interessant!

Na papa mocht Pieter ook even op de stoel liggen! Spannend, zo’n stoel die op en neer kan gaan! Ook bij Pieter keek de tandarts even met een spiegeltje en zo’n grote tandenstoker. Hij bleef superflink liggen en deed zijn mond heel groot open! Helaas was het verdict iets minder goed. Ondanks goed poetsen – met complimentje van de tandarts omdat alles er zo schoon uit zag – toch DRIE gaatjes. Helaas aanleg. Erg weinig aan te doen zei ze. Maar die gaatjes moeten wel gevuld voor ze echt pijn gaan doen.

Bij kleine kindjes vullen ze die niet zomaar in de tandartspraktijk. Hiervoor werden we doorverwezen naar de specialist in het ziekenhuis. Deze zal kijken wat er nodig is, maar waarschijnlijk Pieter even in slaap brengen om de tandjes te maken. Zo ontwikkelen ze zeker nog niet op zo’n jonge leeftijd al een angst voor de tandarts. En zo liggen ze zeker stil tijdens de procedure. De afspraak in het ziekenhuis is nog niet gemaakt, maar ik houd jullie op de hoogte.

Hoe oud was jij/jou kind bij het eerste gaatje?

Liefs,

Dorien

Wist je dat je via mijn facebookpagina elke keer kan volgen of er een nieuwe blogpost online staat? En kleine updates van lieve dochter Lena en zoonlief Pieter kan je daar ook zien! Neem snel een kijkje, klik hier om er naartoe te gaan.