Vorige week vrijdag ging Pieter voor het eerst zonder luier naar school de ongelukjes die op een week tijd gebeurden zijn op 1 hand te tellen! Zo trots ben ik op onze jongen, hij wordt echt groot.

Hier zit ik dan, met mijn net aangevulde stapel met mooie, zachte wasbare luiers. Want ik had dit eerlijk gezegd nog lang niet zien aankomen. Tot vorige week liet hij namelijk helemaal niks horen over moeten plassen. Soms merkten we het zelfs pas op toen hij met een doorweekte broek op onze schoot kwam zitten. En zelfs dan ontkende hij dat hij geplast had!

Enkel kaka is nog een probleempje. Of het gebeurd per ongeluk in zijn broek, of hij houdt het bewust in en wacht tot de nacht. ‘S nachts draagt hij wel nog een luiertje, en maar goed ook want tot nu toe was er slechts 1 droge nacht bij. Dat heeft natuurlijk tijd nodig en zal ooit vanzelf wel komen. Maar die kaka zal hij echt moeten leren om bewust te doen.

Ik hoorde al vaker dat kinderen het moeilijk kunnen hebben met het “loslaten” van hun stoelgang. Als het ware alsof ze een deel van zichzelf laten gaan. We gaan dan nu ook aan de slag met dit onderwerp, zodat hij leert dat het helemaal prima is om kaka te doen op het potje of de grote wc. Vake hielp alvast mee door een supercool kaka-speelgoedje te geven.

Maat we kijken er natuurlijk ook heel positief naar. Wat hij nu al doet is superflink, en dat weet hij ook.

En een kleine bijwerking waar we ook niet ontevreden over zijn? Kleine zus Lena vind sowieso alles wat haar grote broer doet interessant. Nu dus ook op het potje gaan. Echt succes heeft ze er nog niet op gehad maar de interesse is gewekt. We zien wel wanneer ze ook zover is om daadwerkelijk een boodschapje achter te laten.

Hebben jullie nog kakatips?

Liefs,

Dorien

Wist je dat je via mijn facebookpagina elke keer kan volgen of er een nieuwe blogpost online staat? En kleine updates van lieve dochter Lena en zoonlief Pieter kan je daar ook zien! Neem snel een kijkje, klik hier om er naartoe te gaan.