Met kleine peuter- en kleuterpubertjes in huis, komen driftbuien vaker voor dan me lief is. Vooral onze jongedame kan er wat van. Maar hoe gaan we daarmee om?

Ik leg het het uit aan de hand van een voorbeeldje dat ik echt jaren geleden voorbij zag komen: Stel je voor, je staat in een winkel en je kindje wil graag iets hebben wat je hem op dat moment niet kan of wil geven. Jij, als moeder, zegt “nee” en daar gaan we. Je kindje krijgt een enorme driftbui midden in de winkel. (Het liefst nog met op de grond liggen en op de grond slaan, als ouder zakken we namelijk graag door de grond.) Inleggen waarom je “nee” zei is volgens mij enorm belangrijk, maar dat helpt op dit moment niet. Hij is immers nog te klein om enerzijds te begrijpen waarom het niet kan/mag en (of hij dat wel begrijpen, als hij oud genoeg is maar) weet hij niet hoe moet omgaan met die emoties van teleurstelling, woede, onbegrip, verdriet, …

Je hebt voor zover ik kan bedenken de volgende opties:

1. Je bestraft zijn driftbui: Je zegt hem eigenlijk dat zijn emoties “slecht” of “fout” zijn, dat hij nog een keer extra wordt bestraft om zich te voelen zoals hij zich voelt en zich te gedragen op een manier die jij niet oke vindt. Dus bovenop een reactie waar hij niet aan kan doen, krijgt hij nog eens een slecht gevoel over zichzelf. En een reactie waar hij zelf dus echt niet mee geholpen is.

2. Je negeert zijn gedrag: Wat eigenlijk zo goed als hetzelfde is als hierboven beschreven staat. Want je ontzegt hem jouw liefde en aandacht. Je doet hem het gevoel krijgen dat hij er alleen voorstaat. Dat hij met emoties zit waar hij zelf geen baas over kan maar dat hij het maar zelf moet oplossen want hij is op dat moment je aandacht niet waardig. Opnieuw stel ik de vraag “help je hem daarmee?”. Help je hem om de volgende keer wel die driftbui te overkomen/voorkomen? Neen, hij krijgt er opnieuw een slecht gevoel bovenop, je kindje begrijpt niet waarom hij deze emoties zo voelt – hij kan er immers niks aan doen – en waarom je hem niet helpt.

3. Je geeft toe: Je geeft hem snel zijn zin. Zo vermijd je die driftbui inderdaad. Want hij heeft immers wat hij wil! Maar help je hem hierbij? Nee. Zal het de volgende keer een driftbui voorkomen? Nee. Je leert je kindje namelijk dat het zijn zin krijgt door met een driftbui. Dit zal enkel het aantal driftbuien doen toenemen. Ook op langere termijn zal het niet helpen. Hij zal immers sowieso voor teleurstellingen of uitdagingen komen te staan, je kan niet alles vermijden voor hem.

4. Je troost je kindje: Dit is in mijn ogen de juiste oplossing. Hetgeen er spontaan in me op komt om te doen. Je komt je kind tegemoet in zn emoties en helpt hem deze te overwinnen. “Het is niet leuk he? Ik begrijp dat je dat graag wil hebben maar nu gaat dat niet.” Je legt hem duidelijk uit waarom het niet kan – ook op heel jonge leeftijd begrijpen ze al enorm veel, denk niet dat je kindje te jong is om te snappen wat je uitlegt – en stelt eventueel (indien mogelijk) een alternatief voor. (Vb: We gaan nu geen nieuwe auto kopen, maar we zullen thuis samen met de auto’s die je al hebt spelen) Je leert hem, hoe klein ook, om die grote emoties waar ze op dat moment mee te maken hebben te overwinnen. Je helpt ze erbij met jouw liefde en steun. En dat is alles behalve verwennen.

Deze methode is natuurlijk geen wondermiddel. Het is een leerproces dus er komen nog leermomenten. En niet elke driftbui zal meteen opgelost zijn. Maar ik heb liever dat als mijn kind een probleem later heeft, hij weet dat hij bij mij terecht kan. Ongeacht de omvang van het probleem. En niet wegblijft uit angst voor straf of negeren.

Het is ook een beetje een kwestie van “pick your battles”. Kleine dingen als welke schoenen aan moeten en een paraplu meenemen als de zon schijnt maak ik me niet druk in. Dikke laarzen als het warm is? Merken ze vanzelf wel dat dat vervelend is. En die paraplu openhouden ook al valt er niets uit de lucht? Doen ze daar iemand kwaad mee? Nee toch…

Hoe gaan jullie om met driftbuien?

Liefs,

Dorien

Wist je dat je via mijn facebookpagina elke keer kan volgen of er een nieuwe blogpost online staat? En kleine updates van lieve dochter Lena en zoonlief Pieter kan je daar ook zien! Neem snel een kijkje, klik hier om er naartoe te gaan.