28 weken, het gaat zo snel! Ik kwam pas een herinnering tegen van 4 jaar geleden waarin ik schreef over het tweede trimester uit Lena’s zwangerschap. Zo leuk om terug te lezen. En zo grappig om te zien dat ik toen al vond dat mijn buik dik was in vergelijking met de eerste zwangerschap. Dan had de ik uit het verleden me nu niet moeten zien!

Zoals ik vorig trimester ook al deed, wilde ik graag een overzichtje delen van de kwaaltjes waar ik al dan niet last van had in deze fase van de zwangerschap. Ik vind het altijd erg leuk om te lezen of bekijken bij anderen en hoop dat hier ook iemand bij van wordt.

Energie:
Het tweede trimester, het “honeymoongevoel”, blaken van energie, … Niets van gemerkt. Ik ben meer moe dan ooit. Dat mijn stage daar een factor in heeft gespeeld zou natuurlijk zeker kunnen. Maar die tonnen energie zijn wel erg welkom. Al vrees ik dat dat niet voor de eerste tijd zal zijn.

Kuitkramp:
Waar ik in de vorige zwangerschappen regelmatig te maken kreeg met kuitkrampen, heb ik dat nu totaal niet! Hout vasthouden moet ik zeggen, want het is nu niet dat ik daar op zit te wachten.

Maagzuur:
Tijdens zwangerschap 1 heb ik hier nooit last van gehad. De 2e keer dan weer wel een hele tijd mee gezeten. Ik dacht ik er dit keer gemakkelijk van af zou komen, maar halverwege zwangerschapsweek 27 diende het zich in alle hevigheid aan. Bananen, melk, … alleen medicatie heb ik nog niet geprobeerd. Laten we hopen dat dat ook niet nodig is. Nu ontdekte ik opeens dat sommige chips soorten wel een beetje helpen. Bijzonder. Maar chips eten is geen straf!

Libido:
Ik hoor vaker dat vrouwen een verhoogd libido hebben tijdens het 2e trimester. Zelf merk ik daar bijzonder weinig van. In tegendeel zelfs. En die buik die maar blijft groeien (en in de weg zit) en de pijntjes die steeds erger worden maken het ook niet beter.

Jeuk:
Sinds kort begint alles te jeuken. Mijn buik op de eerste plaats. En er is niets wat aan die jeuk lijkt te helpen. Zo probeerde ik al crèmes, een spray, … . Ik heb helaas ook last van netelroos, de oorzaak daarvan is onbekend, maar dit veroorzaakt ook een enorm jeukende uitslag over heel mijn lichaam. Gelukkig helpt daar wel wat medicatie tegen. Alleen kan ik dat natuurlijk niet zomaar gaan nemen als ik andere jeuk heb. Dus zitten we dat maar uit.

Vocht vasthouden:
Dit merkte ik het eerst aan mijn vingers. Mijn verlovingsring en trouwring spanden enorm en ik kreeg ze zelfs niet uit. Met een druppeltje afwasmiddel ging het gelukkig wel. Die liggen nu op een mooi ringenhoudertje te wachten tot ik ze weer aan kan. Intussen zijn ook mijn voeten meer vocht beginnen opstapelen. Mijn schoenen zitten al een tijdje niet meer comfortabel maar ook mijn slippers beginnen te spannen. Met al redelijk brede voeten van mezelf is het absoluut niet handig om nog iets te vinden om te dragen. Maar ook dat zal wel weer over gaan.

Nachtrust:
De nachtmerries zijn er! Het heeft nog redelijk lang geduurd vind ik zelf. Over het algemeen droom ik al best levendig. Maar tijdens mijn zwangerschappen is dat nog meer. Nu helpt het ook niet dat ik nogal fan ben van bepaalde tv-programma’s – de dodemensenprogramma’s noemt Pieter het – waarin vaak moordenaars worden opgespoord. Denk hierbij aan NCIS, CSI, Prodigal Son en al hun varianten. Tegenwoordig kom ik dus vaak in een van die scenario’s terecht in mijn dromen. En net wanneer de “bad guy” me op de hielen zit wordt ik wakker. Gelukkig maar!

Kwaaltjes die vaak voorkomen maar waar ik geen last van heb:
Kuitkrampen: In de vorige zwangerschappen had ik dit wel redelijk. Even hout vasthouden nu!
Aambeien: Ik prijs me gelukkig dat ik hier nog niet echt last van heb gehad. Nu niet en voor zover ik me herinner de vorige keren ook niet.
Slapeloosheid: Ondanks de nachtmerries kan ik gelukkig erna wel gewoon weer verder slapen. Ook in slaap vallen zelf is over het algemeen geen groot probleem.

En dan nog iets wat geen kwaaltje is maar wel best bijzonder:
Met 27 weken en 3 dagen zwangerschap (ja, ik heb het meteen opgeschreven toen het gebeurde, zodat ik het niet zou vergeten) zag ik voor het eerst iets blinken op mijn tepel. Een drupje vocht! Ik weet dat niet elke mama dat heeft en dat het helemaal niets zegt over je melkproductie na de bevalling (die kan pas goed op gang komen na het loslaten van de placenta en alle bijhorende hormonen). Maar bijzonder was het wel, mijn minidrupje!

Hebben jullie last van deze kwaaltjes?

Liefs,

Dorien