Gisteren was het moederdag! Ik kreeg van de kinderen mooie tekeningen en gedichten. En ook een prachtige bos bloemen die Pieter zelf had uitgezocht, wat was hij er trots op. Lena had op school nog iets bijzonder voorbereid. Een echte “gekke” mamawandeling door de Hechtelse duinen.

Nu moet ik zeggen dat ik niet helemaal stond te springen om te gaan wandelen. Door de steeds heftiger wordende bekkenpijn kan ik maar een heel klein stukje lopen. En het doet ook nog eens ontzettend veel pijn en kost heel veel energie. Gelukkig bestaat voor elk probleem een oplossing: De juf wist op voorhand aan mijn man te zeggen dat – op 30 meter na – de wandeling toegankelijk was voor buggy’s en dus ook voor rolstoelen. Gelukkig!

Over het hele parcours waren mooie regenboogpijlen opgehangen die de kleuters van K1 zelf gekleurd hadden en op 6 plaatsen hing een leuke opdracht op. Hier moesten we telkens een foto van nemen. (Het resultaat van de foto’s mochten de kinderen vandaag meenemen naar de klas om te praten over hun weekend.)

We moesten in de boom klimmen! Wat spannend zeg. Ik had nooit gedacht dat Lena dat zou durven. Van Pieter had ik het wel ergens verwacht. Echt in de boom klimmen was voor mama en de baby in de buik te gevaarlijk. Maar Pieter en Lena vonden het echt geweldig en gingen als echte avonturiers geen uitdaging uit de weg!

Als volgende kwam er opnieuw een bijzondere uitdaging. Samen in de lucht springen en de foto net maken wanneer iedereen de voeten omhoog had. Springen was voor mama ook niet echt mogelijk. Maar op deze manier gingen toch alle voetjes van de grond! Wat een moeilijke opdracht om met twee kindjes tegelijk te springen! Ik kan je verklappen dat we meerdere pogingen nodig hadden.

1 – 2 – 3 – FOTOMODEL! Eigenlijk was het de bedoeling dat we het spelletje zouden spelen, maar daar hadden de kinderen niet zo veel zin in. Dus deden we het op onze eigen manier. Deze drie waren de modellen en mama mocht beslissen wie het mooiste model was. Wat een moeilijke keuze zeg!

We schreven “MAMA” met dennenappels op de bosgrond. Volgens de opdracht mochten we kiezen uit allerlei soorten bosmateriaal, maar aangezien we al enkele “mama”-takkenconstructies zagen besloten we om toch voor iets anders te kiezen. Niet gemakkelijk om te zien, wel leuk om te doen!

De volgende opdracht was om een huisje voor een spin, een mier of een worm te bouwen. (Ik denk dat een ander beestje ook wel zou mogen hoor.) De “catch” was wel dat we dat beestje ook echt moesten vangen en in het huisje plaatsen. We bouwden niet gewoon een huisje, maar een echte bosdiertjestent! Toevallig vonden we een stukje hout waar al miertjes in woonden, dat hebben we ook gebruikt in ons bouwwerk.

De laatste opdracht! In het zand maakten we een mooie tekening. Dat was wel een leuke manier van tekenen! We konden ook stokjes en andere dingetjes uit het bos gebruiken om de tekeningen af te maken. De kinderen hebben zich enorm geamuseerd moet ik zeggen.

Al bij al hadden we een ontzettend gezellige namiddag. Om af te sluiten wilden we ook nog even genieten van het eerste weekend waarop de horeca weer open was (sinds oktober al!). De kinderen mochten kiezen wat ze graag wilden eten. En als zij het voor het zeggen hebben is het niet moeilijk om te raden wat er komt! Gelukkig was er nog plaats op het terras van ons favoriete sushirestaurant.

Hoe was jullie moederdag?

Liefs,

Dorien