Dit jaar gingen we op vakantie naar de Efteling! Deze reis boekten we al meer dan een jaar op voorhand. Afgelopen zomer was reizen geen optie, met een baby die op 1 juli geboren is, dus zorgden we alvast dat de kinderen een zekerheid hadden om dit jaar wel weg te gaan. En wat hebben ze afgeteld en ernaar uitgekeken!
Intussen zijn we alweer even terug van 3 magische dagen in een van de mooiste pretparken die ik ken, en wil ik heel graag onze ervaringen delen.

Op het moment van onze reis is Emmelie net 1 jaar, Lena net 5 geworden en Pieter 6,5 jaar. Ook belangrijk te vermelden is dat Emmelie zelfstandig kan zitten, Lena 1m10 groot is en Pieter 1m22. Dit maakt uit bij verschillende attracties namelijk! Ik zal hieronder de verschillende attracties, speeltuintjes en andere prachtigheden opnoemen die we bezochten en wat we ervan vonden.
Maar kort even wat andere dingen:
- We bleven 3 dagen en 2 nachten in de Efteling.
- Overnachten deden we in hotel Loonsche Land, een kamer met ontbijt. Voor Emmelie moesten we niet betalen, optioneel was een babybed, maar ze sliep gewoon bij mij zoals thuis. Voor de kinderen waren er hoogslapers dwars over de andere bedden (Jelle sliep boven bij Lena).
- We kochten een Digi-Fotopas, deze kostte in totaal €35 voor ons hele verblijf en we hebben nu alle attractiefoto’s plus foto’s die van ons gemaakt werden in het park. Voor 1 dag is dit €25.
- Niet alle attracties waren open, er wordt steeds vernieuwd in het park om alles veilig en mooi te houden.
- De Efteling bestaat dit jaar 70 jaar! Dat wordt natuurlijk gevierd. Overal zagen we figuren met feesthoedjes op, van Langnek tot de dirigent op de Stoomcarrousel (die laatste had zelfs een vlagje).
- Lena mocht verschillende dingen nog niet doen die Pieter wel al mocht. En daar was ze enorm boos om. “Niet eerlijk!!” Toegegeven, Lena durft op dit gebied wel wat meer dan haar broer. Maar goed, ze was ook boos dat ze nog niet in de Baron mocht. Laat dat nog maar even zijn!
- Tijdens ons verblijf gebruikten we de Efteling App, met een kaart van alles wat er te doen was. Hier stond ook onze Digi-Fotopas op. Op de app staan alle wachttijden (heel accuraat) aangegeven. En je kan GoogleMaps-gewijs ook de kortste route instellen naar je bestemming.
- Als je op de naam van de attracties klikt kom je uit op hun pagina, waar je precies kan zien wat de specificaties zijn!
Klaar voor onze beleving? Hier gaan we! (De attracties staan niet in volgorde dat we ze deden en ook niet chronologisch zoals ze in de Efteling staan. Zo werkt mijn brein helaas niet.)
Een prachtige verzameling van rijdende treintjes en bootjes door verschillende landschappen. Dit is binnen, een overdekte ruimte waar het redelijk donker is. Je moet hier niet in de wachtrij staan maar kan gewoon binnen en buiten wandelen. Vooral Pieter vond dit echt prachtig om naar te kijken. Lena had het na een klein rondje wel gezien. Emmelie keek haar ogen uit naar de lichtjes en bewegende delen. Vooral de kermis vond ze leuk om naar te kijken!
Naast Diorama vind je een prachtige indoor stoomcarrousel. Hij gaat redelijk snel maar het is zo leuk! De dieren gaan snel op en neer, en de karretjes om in te zitten gaan ook gek alle kanten op. Aan de achterkant kan je de prachtige, authentieke aandrijving zien. Mijn favoriete element is dat je de bladmuziek van het draaiorgel echt kan zien, zo leuk! Het is in mijn beleving altijd rustig hier, veel mensen lopen gewoon voorbij. Dat vind ik echt zonde, het is zo mooi!

Ok. Dit was veruit Emmelies favoriete attractie. Alle bewegende poppetjes met het bekende melodietje dat telkens in een overeenkomende stijl gespeeld werd was reden genoeg voor een feestje. Emmelie deed deze attractie ontzettend vaak. Als we ergens anders naartoe gingen waar zij niet mee kon, ging er iemand (meestal papa) met haar naar Carnaval Festival. En elke keer opnieuw genoot ze ervan. Enkel het stukje bij het oerwoud was wat overweldigend in het begin, maar na enkele ritjes was ze ook daar even enthousiast. Pieter en Lena mochten alleen (samen) in deze attractie, dat was natuurlijk groot feest en hilariteit! Vanaf 1 meter is hier dus geen begeleiding meer nodig.
Helaas zal het waarschijnlijk de laatste keer zijn dat we het Spookslot bezochten. In september zal de attractie namelijk de deuren sluiten! Maar we hebben er echt van genoten. Enkele jaren geleden bezochten we deze attractie ook met Pieter en Lena, toen vonden ze het helemaal geweldig. Nu durfde Pieter opeens niet meer toen we net aan de beurt waren. Hij wilde wel mee naar binnen maar ging niet kijken. Tot het spektakel begon. Achteraf wilde hij heel graag nog een keer (maar we hadden nog zo veel te doen). Lena vond het ook heel erg mooi en spreekt er nog bijna elke dag over. Emmelie heeft er vrij weinig van meegekregen. Zij wilde net op dat moment melk, en heeft gedronken van het moment dat het licht uit ging en stopte pas toen we alweer buiten waren.
De boottocht was echt helemaal geweldig. Emmelie heeft er enorm van genoten, ze heeft heel veel rondgekeken, naar de vissen in het water en alles wat er rondom te zien was. Ook Pieter en Lena vonden het erg mooi en wij konden ook even bijkomen. De boottocht duurt ook minimaal 20 minuten, wat zeker niet te veel is als rustpunt tijdens een drukke dag of druk verblijf!
De Efteling duidt Gijs aan als een aparte attractie, dus zal ik deze ook zo bespreken. Doorheen het park staan Gijs en zijn familieleden verspreid om het papier van de bezoekers op te eten. Wij hielden dus onze papiertjes bij tot we zo’n aardige man tegenkwamen! Pieter en Lena vonden het geweldig om te zien hoe hun papiertjes zo werden opgeslokt. Ze kennen het verhaal en het liedje heel goed, en vonden het zo leuk om dit echt te zien!

Vogel Rok is de eerste attractie die we deden, waar alleen Pieter mee in mocht (vanaf 1m20 met begeleiding). Hij vond het best spannend, maar ook wel leuk. In de wachtrij kwamen de zenuwen wel opeens op toen we de mega vogel opeens hoorden en voelden “dichterbij komen”. De achtbaan zelf is in het donker, en je ziet verschillende vogelbeelden doorheen de rit. Pieter vond het best wel eng, en heeft tegen me aan gekropen gezeten. Hij heeft er niet veel van gezien dus. Ikzelf die eerste keer ook niet, omdat ik zoveel met hem bezig was. Een dag later bezocht ik de attractie opnieuw, met omi deze keer. Pieter zei “Het was heel leuk, maar ik ga er echt nooit meer in. Of misschien wel ooit maar niet nu.” Deze tweede keer kon ik zelf ook meer rondkijken, en wat een mooie dingen zijn er te zien als het niet pikdonker is! (Toen omi en ik hier waren, gingen de anderen nog een paar keer naar buurman Carnaval Festival)
Dit rondritje boven het Land van Laaf was ontzettend leuk om te doen. Vanuit het karretje (een reuzenslak) reden we over en doorheen gebouwen en zagen we allerlei leuke taferelen. Het was hier – ondanks de lichte algemene drukte in het park – superrustig, waardoor we zelfs eens mochten blijven zitten voor een tweede rondje. Alle kinderen genoten van het rondkijken en ontdekken. Na de ritjes wandelden we zelf ook nog even door het Land om het Volk van Laaf te zien en ontdekten nog meer leuke dingen.
Op het mooie Anton Pieck Plein staan verschillende carrousels, een zweefmolen, een rups, … Pieter en Lena wilden overal in! Emmelie mocht alleen mee in de draaimolen, maar dat is helemaal ok. Ze vond het ook leuk om te kijken en te zwaaien naar broer en zus als ze voorbij kwamen in de andere attracties! Een klein stukje authenticiteit binnen de grote Efteling. En voor omi was dit best nostalgisch!
De Efteling beschrijft dit als een vervloekt huis, en ik kan je vertellen dat ik daar ook zo over denk. Vreselijk vind ik deze attractie. Laat ik mezelf even verklaren: Het is een prachtig huis, met een heel mooie intro. Alles is supermooi gebouwd en de details mogen er zijn. Maar zodra het huis begint te bewegen word ik me een partij misselijk! Ik vind er helemaal niets aan. Maar de rest van ons gezelschap vindt dit een prachtige attractie. Emmelie mocht ook mee naar binnen, omdat ze zelfstandig kan zitten. Dit was belangrijker dan haar leeftijd. Op een bepaald moment kroop ze recht op de bank en meteen kwam er de stem van een medewerker dat ze moest gaan zitten. Het wordt dus ook heel goed opgevolgd. De kinderen vonden het prachtig, papa en omi vonden het prachtig. En ik? Ik overleefde het door naar Emmelie te kijken, zo stonden mijn ogen stil en werd ik niet misselijk. Een grote aanrader, maar alleen als je dus tegen beweging kan!
Op dit leuke speeltuintje kwamen we even spelen toen het nog net geen tijd was om iets te eten, maar er ook niet meer genoeg tijd was om nog te gaan aanschuiven voor een attractie. Het leuke, vrolijke thema sprak alle kinderen aan. Pieter en Lena amuseerden zich op de rekstokken, de glijbaan en het treintje (zelf aan te drijven) terwijl Emmelie op de wip en de appelklok speelde. Haar pretoogjes waren echt om op te eten.

Buiten stond de Djin ons al op te wachten. De kinderen konden (echt!) een praatje maken en op de foto. Elke dag wilden ze wel even hoi gaan zeggen, Djin (Jim, zoals Lena zegt) is hun vriend. Fijn dat hij buiten al stond om kennis te maken, want binnen is hij best indrukwekkend. De rondvaart van Fata Morgana is magisch. Overal is wel wat te zien. We hebben tijdens ons verblijf zeker 5 ritjes gedaan, als het er niet meer zijn. Aan het einde van de dag is het er vaak rustig, waardoor blijven zitten mogelijk is! Pieter en Lena hebben met verbazing steeds nieuwe dingen ontdekt. Emmelie heeft het boottochtje op allerlei manieren meegemaakt. Slapend, op schoot, op het bankje, … Ze vond het prachtig! Deze attractie is best donker, maar dat helpt alleen maar aan de sfeer. Helaas konden we door werken de buitenkant niet helemaal bewonderen, maar dat komt de volgende keer wel weer!
Deze wildwaterbaan is echt helemaal geweldig. Emmelie kon nog niet mee, maar dit is een van de vele attracties waar je gebruik kan maken van de babyswitch: Je schuift allemaal samen aan en wanneer het jouw beurt is blijft 1 volwassene achter bij de baby. Als het ritje voorbij is blijft er een andere volwassene achter en mogen er tot 4 personen opnieuw mee! Zo kan de “achterblijver” toch in gezelschap de attractie beleven. De kinderen vonden het geweldig. Pieter bleef tweemaal zo goed als droog. Enkel zijn billen waren nat van het water dat er al lag. Lena daarentegen was een ander verhaal. Tijdens beide ritjes kreeg zij de volle lading. Ze was echt om uit te wringen. Maar ze vond het wel ontzettend leuk!
De wachtrij is zo mooi ingekleed! Alsof je echt in de haven bent, in de taverne, in een steegje, … Pieter was de enige van de kinderen die hier mee mocht (boze Lena wilde ook, maar moet nog wat groeien). Eens in de grote boot vond hij het toch wel spannend. Dat begrijp ik ook wel, maar het was magisch ingekleed. Toen we buiten kwamen vond Pieter het toch weer geweldig. Erg nat zijn we niet geworden, dat hoefde voor ons ook niet. Pieter wilde het stuk buiten nog wel eens doen, binnen hoefde voor hem echt niet meer.
Terwijl Pieter met omi en mij naar De Vliegende Hollander ging, was papa met Emmelie en Lena in het speelbos. Lena kon er een heuse speurtocht doen en had een foldertje met opdrachten meegekregen. Emmelie kon nog niet echt veel doen, maar heeft wel fijn kunnen rondkijken. Lena vond het echt geweldig. Ze was op dat moment het enige kind daar en kreeg persoonlijke begeleiding van de Eftelingmedewerker. Een echte VIP.
Een bezoek aan de Efteling is natuurlijk niet compleet zonder een bezoekje aan het sprookjesbos. We trokken hier een voormiddag voor uit om alles op het gemak te kunnen bekijken (en zelfs dan hebben nog niet alles kunnen zien). Het is zo sprookjesachtig en magisch! De kinderen keken hun ogen uit! Ook Emmelie genoot van de bewegende dingen die overal te zien waren. Pieter’s favoriet is de grote draak die de schat bewaart. Stoere ridder. Lena vindt het huisje van de heks uit Hans en Grietje het mooiste. Kleine snoepdoos. In de auto staan standaard verhaaltjes van de Efteling op. Ze kennen ze ongeveer uit hun hoofd. En nu kwamen al die verhalen tot leven. Magisch.

Dit is misschien wel het allermooiste dat ik in de Efteling gezien heb. Een prachtige, zwevende rit in het donker waarin het echt lijkt alsof je droomt met je ogen open. Binnen kun je eerst het elfenrijk zien met al haar prachtige natuur en magie. Vervolgens komen we bij de ondeugende trollen. En tot slot zie je hoe beide soorten samen spelen en plezier maken. In deze attractie mocht Emmelie mee, maar ze moest wel zelf zitten. Vanaf een meter mogen de kinderen alleen mee, maar aangezien we met 6 waren splitsten we ons op in 2 groepjes van 3. We hebben deze attractie ook zeker 3 keer gedaan, omdat het zo mooi was.
In deze houten achtbaan (mijn persoonlijke favoriet in achtbanen) moet je 1m10 én 5 jaar zijn om mee te mogen, dit omwille van de impact op het lichaam. Lena haalde dit op de valreep! Deze attractie heeft altijd een lange wachtrij, van zodra hij opengaat tot het park sluit. We schoven hier dan ook een uur aan. (Verder was de langste wachttijd 35 minuten, wat enorm goed meeviel! Ik vind dat enorm de moeite, de kinderen vonden dat te lang. En dat begrijp ik. Toen het onze beurt was, moest ik met Lena in het midden plaatsnemen omdat ze zo klein is. Hier is de G-kracht het kleinste begreep ik, waardoor haar lichaam er beter tegen kan. Pieter en omi zaten achter ons. (Papa zat met Emmelie bij… Carnaval Festival!) Ik heb genoten van de achtbaan. Omi en Lena ook. Voor Pieter hoefde het niet meer hoor. (Al ging hij een week later wel mee in houten achtbaar Heidi The Ride in Plopsaland De Panne. Daar mocht Lena dan weer niet in. Boze Lena.)
Prachtig voor alle leeftijden. Bij binnenkomst krijg je een klein stukje film te zien, en je krijgt een 3D bril. In het stukje zie je 2 dieren die het moeilijk vinden een kleine ruimte te delen. Ik verklap er niet te veel over, voor wie er zelf wil langsgaan. Na het stukje kom je in de echte filmzaal. Pas hier heb je de bril nodig. Het verhaal gaat verder en de dieren komen in allerlei avonturen terecht. Door het vallende bladerplafond, de bewegende banken en effect als water en wind in je gezicht in combinatie met het 3D effect lijkt het echt alsof je zelf in het verhaal zit. Superleuk voor ons en de kinderen. Emmelie kreeg ook een 3D bril, maar die wilde ze – verrassend? – niet ophouden. Verder vond ze het water in haar gezicht ook maar niets. Pieter en Lena vonden het wel echt geweldig. Ze praten er nu nog over! Bij de uitgang kom je in een van de restaurants terecht, daar staat nog een heel speelparcours voor de kinderen met interessante weetjes over dieren.
Dit is een heel leuke, laagdrempelige achtbaan. Hij gaat niet te snel maar wel snel genoeg om kriebels in je buik te krijgen. En het bijzondere is: Er zijn 2 banen die in spiegelbeeld precies dezelfde weg afleggen! Je racet dus tegen elkaar. In de wachtrij moet je al de keuze maken welke kant je uit wil. En natuurlijk moesten we beide banen uitproberen. Meer dan één keer. Want wat is dit leuk zeg. Over het algemeen hadden we ook heel veel geluk met de wachttijden, nooit langer dan 20 minuten en soms zelfs maar 5 minuten! Lena kon vooral maar geen genoeg krijgen van deze rit.

Het grote Paleis dat je niet kan missen, waar Pardoes en Pardijntje wonen. Wat is dit ook weer een prachtige attractie. Je hebt de keuze uit 3 verschillende routes (die we uiteraard ook alledrie wilden beleven, bovenstaande foto was de leukste van ons gezelschap): muziek, helden en schatten. Voor een stuk is de rit het zelfde en kom je in dezelfde grote kamers, maar er zijn ook tour-specifieke stukjes. Dat is zo leuk! En de attractiefoto is telkens aangepast. Deze is van de heldentour, maar we hebben er dus ook eentje met edelstenen en eentje muziekinstrumenten in plaats van wapens. Eigenlijk is deze attractie vanaf 2 jaar, en wilden we gebruik maken van de babyswitch, maar aangezien Emmelie zelfstandig kan zitten mocht ze mee. En wat keek ze haar ogen uit elke keer! Enkel de flits van de foto vond ze maar gek.
Alweer de laatste attractie uit mijn lijstje. Wat hebben we veel gedaan op die 3 dagen! Dit is een attractie in een piratenthema, maar eigenlijk zijn het een soort van theekopjes. Kleine ronde karretjes (bootjes) die door elkaar draaien met een schijf in het midden om zelf ook nog te kunnen draaien. Emmelie mocht met ons mee, waardoor we ervoor kozen om niet zelf te draaien. De bootjes gingen vanzelf al ontzettend hard. Maar Emmelie genoot er enorm van! Pieter en Lena ook, zij wilden nog wel een keer als het aan hen lag. Voor mij hoefde dat niet. Op deze manier ging het nog voor mij, maar als er extra gedraaid zou worden, ben ik meteen ontzettend misselijk!
- Attracties die we niet hebben bezocht:
- Archipel Avontureneiland: Dit waterpark wilden we wel bezoeken, maar toen we eindelijk zwemkleding voor de kinderen hadden was het te koud.
- Baron 1898: De kinderen mochten nog niet, ik had hem al ooit gedaan (hoeft geen 2e keer) en de anderen durfden niet.
- Python: Pieter mocht wel in deze achtbaan, maar de loopings hielden hem tegen. Verder was er niemand die hier echt in wilde en de wachttijden waren niet kort genoeg voor mij om het snel even tussendoor te doen.
- Oude Tuffer oldtimers: Hier kwamen we niet echt langs en niemand wilde hier per sé naartoe.
- Pagode Panorama: Deze attractie was gesloten voor onderhoud.
- Kindervreugd speeltuin: De kinderen hadden al op een andere speeltuin gespeeld en wilden liever naar “echte” attracties.
- Kinderspoor traptreintjes: Hetzelfde verhaal als de oldtimers.
- Het Efteling Museum: Hier wilden we wel een kijkje nemen maar het ontglipte ons.
- De Stoomtrein: Hetzelfde verhaal als het Museum. Een volgende meerdaagse trip willen we dit wel graag doen, bij een daguitstap gaan we het niet doen.
- Game Gallery: De reis kostte ons al genoeg, hier moet je extra betalen. En wat zouden we moeten doen met die prijzen…
Zoals je merkt is Emmelie in heel veel attracties kunnen meegaan. Vaak was het meer een ding dat ze moest kunnen zitten, dan haar leeftijd die telde. Dat vind ik dus een goede maatstaf om te beslissen of het de moeite is om voor je kindje naar de Efteling te gaan. Wil je gaan voor oudere kinderen of voor jezelf? Dan moet je echt niet twijfelen. Wij maakten maar op 1 plaats gebruik van de babyswitch omdat mijn man niet zo een fan is van heftige attracties, maar het kan op heel veel plaatsen. En er zijn ook voor de allerkleinste wel een paar dingen die kunnen. (Een grote aanrader is dan wel een draagdoek of -zak mee te nemen.) Dus ga, geniet en ontdek de magie!
Ben jij al in de Efteling geweest? Met of zonder kinderen?
Liefs,
Dorien
Wist je dat je via mijn facebookpagina elke keer kan volgen of er een nieuwe blogpost online staat? En kleine updates van lieve dochters Emmelie en Lena en zoonlief Pieter kan je daar ook zien! Neem snel een kijkje, klik hier om er naartoe te gaan. Ook volg je ons op Instagram onder @mama.met.sokjes.van.geitenwol ! Zie ik je daar?
👍
LikeLike