Hoi, leuk dat je er weer bent.

Vandaag een beetje een controversieel onderwerp. Vaccineren. Het is niet mijn bedoeling om hiermee discussies uit te lokken, angst te zaaien, of iemand zich slecht te doen voelen over zijn keuze of te overtuigen van een bepaalde mening of wat dan ook. Ik wil enkel uitleggen, en enkele mensen aan het woord laten over hun keuze of twijfel. Om jullie aan het denken te zetten.

Zelf prik ik alleen polio, omdat dat in België verplicht is. Liever dat ook niet, maar op het moment dat het priktijd was had ik nog geen omweg gevonden hiervoor. Ik heb die afweging gemaakt na jaren opzoeken en inlezen. Maar even goede vrienden als je wel deels, volledig, volgens het schema of uitgesteld prikt. Als je je hebt ingelezen bedoel ik dan. Dat vind ik een heel belangrijk puntje. Veel (aanstaande) ouders denken hier niet over na. Ze vertrouwen blind op hun artsen, dat zij alles wel zullen weten en vertellen. Helaas is dat in veel gevallen niet zo en wordt er geen (of onvolledige) informatie gegeven en wordt er vanuit gegaan dat ouders gewoon zullen volgen wat er hun wordt voorgesteld.

Als je mijn huidige standpunt vraagt over vaccineren, zeg ik het volgende: Het is kiezen tussen 2 kwaden. Als je niet prikt, en je kind wordt ziek (met eventuele complicaties vandien) is dat kut. Als je wel prikt en je kind krijgt complicaties van de prik is dat ook kut. En als we even kijken naar de praktijk, zien we dat er ook een hele hoop kindjes wel ziek worden, zelfs na een prikje. Soms zelfs net door het prikje. Dat alleen al was voor mij genoeg om te gaan nadenken over wat ik wilde doen. Wil ik iets in mijn (ieniemienie) kindje laten spuiten, met de kans dat hij alsnog ziek wordt? Daar begon toen ook mijn zoektocht mee.

Nog een belangrijk stukje om te vermelden, vind ik, is de reactie van de crèche. Ze weten daar dat wij bewust de keuze hebben gemaakt om te vaccineren. En vonden dit geen probleem. Dat mogen ze ook niet, omdat vaccineren niet verplicht is, op polio na (en die hebben we wel gedaan zoals je al kon lezen). Zij behandelen ons smurfje ook niet anders dan anderen, want hier is geen enkele reden voor uiteraard! Wel heel fijn dat dit “gewoon” kon, zonder rare blikken of vreemde reacties.

Ik zocht ook een paar anderen die voor deze keuze kwamen te staan. Van hen heb ik een kort antwoord gevraagd in verband met dit topic.

Fabiënne (18): Na veel gelezen te hebben over wat inentingen kunnen doen, en ook echt doen in het lichaam van m’n kind(eren) ben ik gaan twijfelen. Waarom word een vaccin meerdere malen toegediend? Als het zo goed werkt zou 1 keer toch genoeg moeten zijn? Waarom kan je kind sommige ziektes nog steeds krijgen? Door dit soort vragen ben ik gaan twijfelen, en weet ik nog steeds niet wat ons zoontje (11 maand bijna)  nog voor een vaccinaties gaat krijgen. Ook voor de 2e die op komst is weten we nog niet wat we willen, en gaan we er ons nog dieper in verdiepen.

Natasja (25): Ik heb mijn zoontje gevaccineerd ondanks ik weet dat er risico’s aan verbonden zijn. Een groot deel is nog altijd omdat het ergens door Kind en Gezin aangeraden en verwacht wordt om te doen en er natuurlijk toch wel wat akelige ziektes bij zitten die je ook niet wilt dat je kindje moet doormaken. Het is een beetje opwegen van voor en nadelen maar ik durfde het nog niet aan om het niet te doen. Misschien ook een beetje schuldgevoel naar hem moest hij dit doormaken wetende dat ik had kunnen vaccineren. En voor vele crèches wordt er toch ook verwacht dat kindjes hun vaccinaties krijgen.

Cindy (36): Ik heb als allereerste niet gevaccineerd omdat mijn buikgevoel (=intuïtie) er serieus een slecht gevoel over gaf. Daarna ben ik gaan inlezen en informeren. Na dat heb ik besloten om het niet te doen omdat de zogezegde voordelen niet opwegen tegen de neveneffecten, wat men de maatschappij wel wijsmaakt.

Hebben jullie je kindje gevaccineerd? Waarom wel/niet? Of twijfel je nog?

Heel veel liefs,

Dorien