Heey! Wat leuk dat je mijn blog (weer) gevonden hebt.

Vandaag doe ik wat anders. Ik werd getagd door Maarten van Papa’s wereld voor deze superleuke tag. De tag werd bedacht door Marjo van Mar-Joya. Zij daagt (bloggende) moeders uit om 10 stellingen neer te zetten, met daarbij wat uitleg. Stellingen die laten zien dat je toch niet perfect bent, of het niet allemaal 100% weet. Omdat we allemaal moeders – of vaders – zijn, met onze eigen manieren.

1. Ik ben zo’n moeder die wel eens kant-en-klaar serveert.
Want ook al ben ik vaak thuis, soms heb je van die dagen dat je écht geen zin hebt om zelf wat te maken. Of liepen plannen uit waardoor er geen tijd meer is om de geplande maaltijd te maken. Dus heeft onze diepvries naast een assortiment aan kliekjes ook een gedeelte met kant-en-klaar maaltijden. En ja, daar kan ik ook gewoon eens echt zin in hebben. Al is het meeste niet geschikt voor het suikervrije dieet van de kindjes. (Daar hebben we dus de ingevroren kliekjes voor.)

2. Ik ben zo’n moeder die een heel duidelijke mening heeft.
Ik weet heel goed welke keuzes ik maak in de opvoeding die ik aan mijn kinderen geef. En daar sta ik 100% achter. Het is moeilijk om me op andere gedachten te brengen als ik mijn beslissing gemaakt heb. Hier ben ik me ook heel erg van bewust.  (Al vraag ik je om het alsjeblieft te proberen, daar komen boeiende gesprekken uit voort.)

3. Ik ben zo’n moeder die vindt dat borstvoeding normaal moet zijn.
Net dat er geen kunstvoeding meer mag zijn, absoluut niet, maar wel dat mensen (in het algemeen mensen ja, niet alleen – toekomstige – ouders maar iedereen gewoon) het opnieuw als normaal gaan beschouwen. Dat borstvoedende moeders geen rare blikken/vragen/opmerkingen meer krijgen. Dat borstvoedende vrouwen niet meer worden gevraagd om niet te voeden op een terrasje of zelfs naar het toilet worden doorverwezen. Afschuwelijk vind ik dat. Een mama met een flesje wordt ook niet weggestuurd. Maar zoals ik dus al zei, kunstvoeding mag er zeker zijn. Elke mama moet voor zichzelf uitmaken wat ze de geschikte voeding voor haar kind vindt.

4. Ik ben zo’n moeder die haar kinderen niet vaccineert.
Dit doe ik heel bewust, al kan die het “niet” met een korreltje zout nemen. Mijn kindjes zijn wel gevaccineerd voor polio. Dit is verplicht in België en eerlijk gezegd was het me de rompslomp niet waard om hier tegenin te gaan. Wil je meer lezen over mijn standpunt rond vaccineren, kan je hier klikken.

5. Ik ben zo’n moeder die draagt.
We hebben wel een buggy hoor. En die wordt zeker ook gebruikt. Alleen niet zo vaak door mij (als hele grote handtas en mobiel verschoningsstation wel eens handig). Ik heb een hele verzameling aan draagdoeken en draagzakken. Beide kindjes zitten daar heel graag in. En ik vind het heerlijk om hun tegen me aan te dragen. Fijn op dezelfde hoogte, je brabbelende peuter zo dicht dat je het goed verstaat, je baby die zachtjes in slaap dommelt door het wiegen, … (Oh ja, ze leren écht wel lopen zo hoor.)

6. Ik ben zo’n moeder die samen slaapt met het hele gezin.
Sinds kort hebben we een heus familiebed. Van wel 3 meter lang! Plaats genoeg dus voor mama en papa en 2 kleine kindjes. Heerlijk genieten zo met z’n allen bij elkaar! We hebben ook 2 slaapkamers, met verschillende formaten van bed. Pieter mag elke avond kiezen waar hij start, maar kan altijd bij ons terecht. Tot nu toe kiest hij voor het ledikant, om na maximum een half uur zich te bedenken en alsnog bij ons te kruipen. Lena blijft gewoon bij ons slapen tot ze geen nachtvoeding meer nodig heeft. Of tot ze bewust kan kiezen, wat er ook maar eerder gebeurd. (En nee ze zijn niet ongezond afhankelijk van mij of Jelle.)

7. Ik ben zo’n moeder die batterijen uit het huis verbant.
Als ik mag kiezen hebben we 99% houten speelgoed. Het liefst nog open end. Dat voelt veel fijner, prikkelt de fantasie en is in mijn opinie ook gewoon veel mooier. Maar als er dan wat van plastic is, alsjeblieft geen batterijen. Zo hebben we duplo en een bilibo. Heerlijk om fantasie en creativiteit in kwijt te kunnen, dat zien we ook aan Pieter zn spel. En zo veel rust! (Als we wat met batterijen krijgen gaat dat naar een van de grootouders om er daar mee te spelen of ligt het in de auto voor lange ritten. Als het echt te veel wordt geven we spulletjes weg aan gezinnen die het minder breed hebben.)

8. Ik ben zo’n moeder die veel te veel leest.
Ik heb boeken over alles. Over natuurlijk bevallen en hypnobirthing, Rapley en Kleintjes, communiceren met kinderen, vaccineren, natuurlijk ouderschap, … Noem het maar en waarschijnlijk ligt er wat in mijn boekenkast. Heel handig voor mezelf (en anderen die met vragen zitten) maar soms ook een nadeel. Door zoveel te lezen – en dus te weten – verlies ik mezelf vaak in gesprekken, die dan veranderen in discussies. Werkpuntje voor mezelf, dat staat genoteerd.

9. Ik ben zo’n moeder die de tv vervloekt.
Dat ding staat naar mijn zin te veel aan. Het gebeurd lang niet alle dagen. Maar als hij dan aan gaat blijft hij heel lang aan. Gelukkig speelt Pieter vaak gewoon als de tv aan staat, maar heb proberen afzetten lukt niet. Dan is het drama tot en met. Zolang hij niet uren aan een stuk actief kijkt laat ik het maar even zo, maar toch. Ik vervloek het met momenten. (Al moet ik toegeven dat het zo nu en dan wel even handig is als ik wat alleen moet doen. Enkel voor wcbezoekjes is het afleidende effect niet genoeg. Tips daarvoor zijn welkom.)

10. Ik ben zo’n moeder die wel eens ja durft te zeggen zonder goed te luisteren.
Een heel gevaarlijke situatie, heb ik al gemerkt. Want zo vond ik mijn peuter die nog steeds niet zo goed tegen suiker kan onder de chocolade terug in de keuken. Oeps. Ik roep altijd hoe belangrijk het is om te luisteren naar je kinderen, hun het gevoel te geven dat ze gehoord worden. Maar het gebeurd echt wel eens dat ik zo opga ik een gesprek, een berichtje, een boek, … dat de “ja” er al uit is voor ik eigenlijk weet wat er gevraagd werd. Ik zeg het nog eens: Oeps!

Als je deze tag wil overnemen, graag! Het is wel zo netjes om Marjo credit te geven.

Heb je door middel van deze tag wat nieuws over mij geleerd?

Liefs,

Dorien

Wist je dat je via mijn facebookpagina elke keer kan volgen of er een nieuwe blogpost online staat? En kleine updates van lieve dochter Lena en zoonlief Pieter kan je daar ook zien! Neem snel een kijkje, klik hier om er naartoe te gaan.