Zoals beloofd vandaag een extra lange, extra leuke, extra lieve – kortom XL versie van onze foto update!

Het is kermis in Genk. (Nog tot zondag 13 mei!) Voor Pieter de allereerste keer dat hij iets kon en mocht doen daar! Al mocht hij nog niet alleen in de attracties. Dus moest mama mee. En laat ik nu geen held zijn in dit soort dingen, zeker omdat het de lucht in gaat. Maar Pieter vond het fantastisch!

Lena lag op de speelmat te spelen en vond er niets beter op dan zichzelf in de mat te rollen en in slaap te vallen. Geef nu toe, hoe lief ziet dit eruit! (Bedankt voor de foto, vake.)

Ons kleine mosseltje was zo enorm verdrietig uit het niks. Ze moest even op 10cm van mij af zitten zodat ik me ten minste even kon aankleden. Dat zag ze niet zitten. En ze klampte zich vast aan mij toen ik haar weer oppakte. Zo zielig! Maar ook weer lief.

Met mooi weer spelen wij buiten! En als er buiten brood ligt moet dat in kleine stukjes gebroken worden om door de kleine gaatjes van de volière aan de vogeltjes te voeren. “Maar de vogeltjes mogen niet buiten vliegen he, dan vliegen ze heel ver weg”, aldus Pieter.

En ook mama en Lena genieten van de zon. In het gras op een dekentje liggen en er af rollen, hondjes die ons overhoop lopen en aflekken, … Het duurde een hele tijd voor ik een foto had waar Lena in deze richting keek én waar geen hondenkont op stond.

Pieter mocht gaan wennen in zijn nieuwe klasje. Maandag start hij al op school! Ongelofelijk, zo klein hij was toen hij op de wereld kwam en nu alweer zo groot. Mijn baby’tje! Hier staat hij bij de modderkeuken op de speelplaats.

En natuurlijk binnen ook een foto. Hij ging meteen al spelen! Dat is wel een enorme geruststelling voor mijn mamahartje. Hij leefde zich meteen uit in de poppenhoek, het speelhuisje, de autohoek en bij de themahoek “boerderij”! Al ga ik het nog steeds heel moeilijk hebben, maar dat gaat na deze ervaring een stuk minder zijn. (Zeg ik nu, vraag het me volgende week nog eens?)

Bij oma in de tuin staan koeien! Op de grond staan is een beetje eng bij die grote dieren, maar bij mama op de arm vind hij het wel geweldig! Zwaaien, roepen en lachen naar de koeien. Geweldig om te zien.

Nog meer kermisplezier! Vake had gezegd dat we naar de kermis konden als Pieter flink was in het klasje. En dat was hij echt geweest. “Piekasju vangen! En Maya en Bumba en Sesje (prinsesje Elsa) en auto’s en poezen en hondjes ook vangen!” Pieter was zo enorm enthousiast met het magneet vangen. En ik schrok van het gemak en de soepelheid waarmee hij het ene na het andere figuur ving.

En toen, de kers op de taart. De kroon op het werk. Waar Pieter al zo lang de kermis er stond al naar vroeg. “Het jeuzejad.” En mama moest mee. Moest. Laat ik er even bij zeggen dat ik doodsbang ben voor hoogtes. En dat dit reuzenrad 50 meter hoog is. Vake ging ook mee. Die ook hoogtevrees heeft. Het was een topervaring. Maar kijk, we hebben het overleefd.

Volgende week een update van hoe Pieter het op school vind. Of ja hoe mama het heeft overleefd om Pieter af te geven aan het begin van zijn schoolcarrière, het begin van een parcours dat bijna een kwart van zijn leven zal innemen.

Wat deed jij met het mooie weer?

Liefs,

Dorien

Meer foto’s bekijken?
6. Kiekeboe: kijk je mee?
5. Kiekeboe: kijk je mee?
4. Kiekeboe: kijk je mee?
3. Kiekeboe: kijk je mee?
2. Kiekeboe: kijk je mee?
1. Kiekeboe: kijk je mee?

Wist je dat je via mijn facebookpagina elke keer kan volgen of er een nieuwe blogpost online staat? En kleine updates van lieve dochter Lena en zoonlief Pieter kan je daar ook zien! Neem snel een kijkje, klik hier om er naartoe te gaan.